आलो कसा इथे याचे भान नाही
न फुलताच गळेल ते मी रान नाही
श्वास घेतले किती मोजले कित्येकदा
सोडले निःश्वास न सदा-न-कदा
संकटांना भिडलो डोळ्यात अश्रूंची खाण नाही ।
बघितले जे दिसले, मागितले जे भावले
म्हटले जे कळले, चाखले जे वाढले
पाचांना समजावून घेतले सगळे इथे (तब्येतीस ) छान नाही ?
मी कोण, जाणार कोठे ?
मी कसा होणार कुठे ?
याच वेडात गुंतणार हे ध्यान नाही ?
दिसता प्रकाश माझा होता
रातीचा काळा माझा होता
शोधतो स्वतःला, अजून हेही ज्ञान नाही !
- अमित जहागीरदार
३० मे २०२१
००:२०
No comments:
Post a Comment