आलो कसा इथे याचे भान नाही
न फुलताच गळेल ते मी रान नाही
श्वास घेतले किती मोजले कित्येकदा
सोडले निःश्वास न सदा-न-कदा
संकटांना भिडलो डोळ्यात अश्रूंची खाण नाही ।
बघितले जे दिसले, मागितले जे भावले
म्हटले जे कळले, चाखले जे वाढले
पाचांना समजावून घेतले सगळे इथे (तब्येतीस ) छान नाही ?
मी कोण, जाणार कोठे ?
मी कसा होणार कुठे ?
याच वेडात गुंतणार हे ध्यान नाही ?
दिसता प्रकाश माझा होता
रातीचा काळा माझा होता
शोधतो स्वतःला, अजून हेही ज्ञान नाही !
- अमित जहागीरदार
३० मे २०२१
००:२०
तू पाऊस झालाय की काय
कुठे टिकताहेत तुझे इथे पाय ।।
घेऊन येतो घन नीळा
दिस होतो मग रातीचा
बरसतो एक दोन वेळा
पुन्हा मन होत पारखं
कुठं हि लागतं नाय
तू पाऊस झालाय कि काय ।।
वाट पाहावी तर येत नाही
येतो जेव्हा बेत नाही
हवं तेव्हा देत नाही
काय तुझं चाललाय ?
ये रे असा उफाळून
चल दूर मला घेऊन
राहील तुझ्यात भिजून
आता माझं आभाळ भरलाय
तू पाऊस झालाय कि काय ।।
अमित जहागीरदार
११ जून २०२१
भेटलो होतो तो क्षण आठवला
विरघळलेला कण न कण आठवला
वेचतात ना जसे हातात पावसाला
मनात मी तो साठवला
भेटलो होतो तो क्षण आठवला
तू नुसतेच बघितले होते
तुला काय माहित
काय मनात घडले होते
भरून येतो घेऊन पाऊस तो मला घन आठवला
फुलला तनुवरी पिसारा
केसांशी खेळे गार वारा
डोळ्यात चमकतो नव तारा
सजते मी नखशिकांत तो सोहळा तो सण आठवला
नजर तुझी जादू करते
काय सांगू रात कशी सरते
मनात नुसती हुरहूर उरते
स्वप्न पाहते रोज नवे आज हिरवा चुडा खण आठवला
ये असा माझ्यात ये सख्या
दे अनुभूती जुन्या नव्या
शमणार आता हा वणवा
भेटलो होतो तो क्षण
पुन्हा चटकन आठवला
अमित जहागीरदार
०५-०६-२०२१
पुणे
नाव तुझे येते ओठी
नाव तुझे येते ओठी हे असे घडता भोवताली
सुख नसे तरी भले नको चिंतेची रेष भाळी ।।
किती वेदना त्या दिसती चहूकडे
खिन्न वार्तांचा रोज पाऊस पडे
लागो तिरावर बोट वादळातली सरो हि रात काळी ।।
हंबरडे दु:खाचे तुटल्या जीवाच्या तारा
मनात भीतीचे राज्य डोळ्यात समुद्र खारा
कोण वाचला? कसा जगतोय ? उद्या कुणाची पाळी ?
आशा हीच देवा तू न सोडणार हात
कुणी तुला स्मरो वा न, तुझी मिळेल साथ
दे आरोग्य ! दे आयुष्य ! उभा याचक मी घेऊन थाळी ।।
नाव तुझे येते ओठी हे असे घडता भोवताली ।।
- अमित जहागीरदार
१३ मे २०२१
पुणे
पहिलीच ती सर होती
पहिलीच ती सर होती
भेटण्यास मला आतुर
कोरडी मी होते ना
तू आला घेऊन पूर ।।
बघणे दिसणे पाहणे
झाले होते नित्यासारखे
नजर तुझी भिडली
मी मला झाले पारखे ।।
का वेड लावती जीवा
का घेते तुझ्याकडे धावा
फक्त नजरेने झाले घायाळ
नवीन तुझा काय कावा ?
विळखा तुझ्या हातांचा
असतो माझ्या तनुवरी
किमया तुझी न्यारी
अलगद हलते हनुवटी ।।
ओठांना ओठांचं देणं
स्पंदनात कण कण
पहिलीच ती सर होती
शान्त झाले रण रण ।।
अमित जहागीरदार
२० जून २०२२
न बंध आज मला न प्रश्न आज तुला
का विचारायचे मग झाल्यात का चुका ?
तुला कळलेच होते
जीव गुंतला तुझ्यात
श्वासात तू असते
मी जोवर हयात
प्रेम आहेस का ? मग तू विचारते पुन्हा
नको ते सांगणे
दुसऱ्याच्या कथा
मला कळल्या नाही
तुझ्या काही व्यथा
प्रेम का विसरते ? झालो का मी परका ?
बोलणे जाड गेले
तू किती प्रिय आहे
माझ्यापेक्षा मला
तू किती स्वीय आहे
प्रश्न येतोच का मग हा सारखा ?
का विचारायचे मग झाल्यात का चुका ?
अमित जहागीरदार
१० जून २०२२
अलिबाग
नवे नवे दृष्टिकोन
भावनांचे डोह फुटलेत
तू भिजलिस का ?
जगण्याचे बेत झालेत त्यात
तू दिसलीस का ?
मी दिलेले वचन मजला
कळले काय होते का तुला
रिक्त जागा आयुष्यतल्या
तू भरशील का ??
मी तुझा होतो असा
पाण्यातला मासा जसा
श्वास होऊन माझ्यात
तू भिनलीस का ?
वचनांचे शब्द दोन
नवे नवे दृष्टिकोन
निसटले हातातून हात जेव्हा
तू हसलीस का ??
अमित जहागीरदार
२३-२४ सप्टें २०२०
