रोज आठवूनी नाव तुझे
रडणे जमणार नाही मला
तू गेलास निघूनी
जेव्हा जगणे उरणार नाही मला ||
आठवले ते क्षण ओले
तुझ्या माझ्या मिठीत झाले
ते क्षण टोचतात पण
दुखणेच कळणार नाही मला ||
आकाशाचे प्रेम मी दिले तुला
श्वास तू होता असे दिले तुला
आज अडकला जीव कुठे
अन गवसणार नाही मला ||
सूर्यास्त तो क्षितिजावरी
वाट ती दूरची जाणारी घरी
हातात हात घेवुनी चाललो
पायास रुतणार नाही मला ||
अरे काय तुझ्या होत्या व्यथा
वाटले प्रेम अन आयुष्य व्यथा
एवढेच का राहिले होते आपुल्यात
जाळणे प्रेमाला कळणार नाही मला ||
- अमित जहागीरदार
७ जाने २०१०
No comments:
Post a Comment